Geschiedenis van de Osteopathie

Grondlegger van de Osteopathie is Dr.A.Taylor Still ( 1828-1917), een Amerikaanse arts c.q chirurg. In 1892 stichtte hij “The American School of Osteopathy”. Naar zijn visie is de onderlinge samenhang tussen de verschillende systemen ( anatomie en de relationele anatomie) van wezenlijk belang voor onderzoek en behandeling van patiënten. Hij bemerkte namelijk dat alle lichaamsweefsels een zekere mate van beweeglijkheid hebben en dat een beperking van deze beweeglijkheid een negatieve impact heeft op de gezondheid van de mens.

In reactie op de symptomatische behandeling van de toenmalige geneeskunde ontwikkelde hij de Osteopathie. Sindsdien is de Osteopathie verder wetenschappelijk onderbouwd en ontwikkeld. Sinds 1966 is Osteopathie in de Verenigde Staten wettelijk gelijkgesteld met de reguliere geneeskunde.
Via Engeland en Frankrijk heeft de osteopathie binnen Europa naamsbekendheid gekregen. Nederland heeft een eigen vijfjarige opleiding, waarbij de studenten een vooropleiding hebben genoten als arts of fysiotherapeut.